“อึก อ้ะ พี่มาร์ค อย่ากัด” แบมแบมครางเสียหลง
เมื่อเขี้ยวคกัดลงหัวนมใต้เนื้อผ้า ที่ตอนนี้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย สร้างความเสียวกระสันแบบคนไม่ประสีประสาอย่างแบมแบมไม่เคยได้สัมผัส
มือไม้ควานสะเปะสะปะไปมา อย่างหาที่ระบายความรู้สึกอึดอัดด จนคนด้านบนคว้ามือทั้งสองนั้นไว้แล้วให้มาจับที่ศีรษะตนเองแทน แบมแบมจึงทึงผมนิ่มสลวยระบายความเสียวซ่านที่ได้รับเพื่อระบายความรู้สึก
แต่นั้นยิ่งทำให้มาร์ครัวลิ้นเร็วขึ้นดูดเม้มหนัก ๆสลับกันสองข้าง ด้วยความกระหายอยาก
อย่างกลัวข้างใดข้างนึงจะน้อยใจ
มือที่ว่างอยู่นั้นก็ไม่ได้อยู่เฉย มันเลื้อยต่ำลงไปที่ต้นขาขาวใต้เสื้อเชิ้ตแสนนุ่มมือนั้นลูบขึ้นลง ขย่ำอย่างหมั่วเขียวจนเกิดรอยแดง ในขนาดที่ร่างเล็กยังคงเสียดเสียวกับส่วนบนอยู่นั้น ส่วนร่างก็โดนร่างกายกำยำแทรกกลางมาระหว่างขา ที่แค่มองก็รู้แล้วว่า ขาเล็กนั้นกำลังสั่น มาร์คละมือที่วนอยู่ที่ต้นขาเลื่อนขึ้นมาที่เอวขอดที่จับแล้วรู้สึกพอดีมืออย่างดิบดี
มือที่ว่างอยู่นั้นก็ไม่ได้อยู่เฉย มันเลื้อยต่ำลงไปที่ต้นขาขาวใต้เสื้อเชิ้ตแสนนุ่มมือนั้นลูบขึ้นลง ขย่ำอย่างหมั่วเขียวจนเกิดรอยแดง ในขนาดที่ร่างเล็กยังคงเสียดเสียวกับส่วนบนอยู่นั้น ส่วนร่างก็โดนร่างกายกำยำแทรกกลางมาระหว่างขา ที่แค่มองก็รู้แล้วว่า ขาเล็กนั้นกำลังสั่น มาร์คละมือที่วนอยู่ที่ต้นขาเลื่อนขึ้นมาที่เอวขอดที่จับแล้วรู้สึกพอดีมืออย่างดิบดี
ไม่รอช้า มือหนาก็กระตุกขอบกางเกง บ็อกเซอร์ตัวน้อยออกที่ขวางตาออก
ทำให้ร่างกายแบมแบมตอนนี้เหลือเพียงแค่เสื้อเชิ้ตของเขาที่ติดกระดุมอยู่ไม่กี่เม็ดที่ชายเสื้อเลยต้นขามาเพียงนิดที่ปกปิดส่วนน่ารักอย่างหมินเหม่ไว้เพียงเท่านั้น
มาร์คผละออกมาดูผลงานของตนเองอย่างชอบใจ
ใบหน้าน่ารักที่ตอนนี้ขึ้นสีแดงจัด ดวงตารื้อน้ำ
กับริมฝีปากอิ่มที่เผยอปากออกมาช่วยหายใจ ภาพที่ทำให้มาร์คเลียริมฝีปากตัวเองอย่างกระหายอยาก แบบที่ควบคุมตัวเองแทบไม่อยู่ อยากจะกลืนกินคนตรงหน้าเข้าไปทั้งตัว
แต่ก็ต้องข่มใจตัวเองไว้ เขาสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่า จะทำให้แบมแบมรู้สึกดี
กับครั้งแรกที่สุด เพื่อครั้งต่อ ๆ ไป อะไรอะไรมันจะได้ง่าย
ยังไม่ทันที่แบมแบมจะได้พักหายใจ มือใหญ่ก็จัดการปลดกระดุ่มออกจน เผยให้เห็นผิวกายขาวเนียนแบบคนสุขภาพดี
ที่น่าแต่งแต้มเติมสี รอยกุหลาบไว้ มองจนพอใจใบหน้าคมคายก็ก้มลงลิ้มรสกลิ่นกายเนื้อที่หอมหวานในความรู้สึก
ลิ้นร้อน ละเลียดลากลงมาตั้งแต่ปลายคางผ่านหัวนมสีสวย ถึงหน้าท้องแบบราบที่หดเกรงด้วยความเสียว
คนที่โดนกระทำตัวกระตุกผวาเฮือก เมื่อผ่ามือใหญ่กอบกุม
ส่วนน่ารักที่ไม่เคยมีใครเคยได้แตะต้องไว้ ความรู้สึกอายแทรกผ่านเป็นตัวกระตุ้นให้คนที่เขินอายตัวแทบแตกลุกมาคว้ามือ
นั้นไว้ กัดริมฝีมากที่บวมช้ำ มองหน้ามาร์ค ด้วยสายตาเว้าวอนศีรษะเล็กส่ายบ่งบอกว่าแค่นี้ก็เสียวจนแทบไม่ไหวแล้ว
ถ้าทำต่อมีหวังได้ขาดใจตายแน่
การกระทำที่ซึ่งทำให้คนขี้รำคาญแบบมาร์คนึกเอ็นดู มืออีข้างที่ว่างจับเข้าที่ท้ายทอยมอบจูบอ่อนหวานให้อย่างปลอบ
ๆ ซึ่งก็ได้ผล ค่อย ๆ ดันร่างกายเล็ก ลงนอนราบลงไปอีกครั้ง แล้วจัดการรูดรั้งส่วนน่ารักอย่างเบามือ
ผิดกับใจเขาที่ตอนนี้ร้อนลุ้มเจียนจะคลั่งอยู่แล้ว แบมแบมที่ได้รับความรู้สึกแปลกใหม่
ครางอื้ออึงอยู่ในลำคอ เพราะปากยังโดนครอบงำจากตนด้านบนไม่ยอมผละไปไหนมือจิกลงไหล่หนาหวังระบายความรู้สึกแต่มันไม่ได้ช่วยอะไรเลย
“ชอบมั้ย”
จูบจนพอใจมาร์คก็กระซิบถามเสียงพล่า ยกมือเช็ดน้ำลายที่เลอะมุมปากให้
“อื้อ...อย่าแกล้ง” แบมแบมเสียวแปลบไปทั้งตัวเมื่อนิ้วของมาร์คคลึงที่ส่วนหัวที่ปริ่มน้ำ
“แฉะแล้วนะ”
แผล็บ แบมแบมสะดุ้งวาบ เมื่อลิ้นร้อนเลียส่วนน่ารักที่แข็งตัว จนส่งเสียงครางน่าอายออกมา
“อึ้ก...อาห์”
จ๊วบ จุ๊บ
“อ้ะ...อื้อ...พอ พอ อึ้ก” แบมแบมหอบสะท้าน เมื่อมาร์คเลียหนัก
ๆ ที่ส่วนหัว เสียวมันเสียเกินไป เสียวจะตายอยู่อยู่แล้วมือเล็กพยายามดันหัวมาร์คออกแต่ทำได้แค่จับหัวมาร์คแน่น
ตาปรือ ๆ ด้วยแรงอารมณ์ ก้มลงมองหน้าคนที่มีใบตาหล่อเหลา
ที่ตอนนี้กำลังสนุกกับการปรนเปรอความสุขให้เขา
“...” มาร์คหยุดปาก เงยหน้าขึ้นมามองผลงานชิ้นโบแดงของตัวเอง
ด้วยความชอบใจ
“อึก”
แต่พอมาร์คหยุดทำตามคำขอเท่านั้นแหละ คนที่ร้องขอให้หยุดดูมีทีท่าว่าจะทรมานยิ่งกว่าเดิมเสียอีก
เพราะร่างกายเล็กบิดเล่าไปมาอย่างอึดอันเพราะ อารมณ์ยังคั้งค้างไม่ได้ปลอดปล่อย จนคนโตกว่านึดสงสาร
“อึดอัดใช่มั้ย เด็กดี” เสียงทุ่มต่ำชวนลุ่มหลงที่เป็นแสงสว่างเดียวที่นำทางเด็กน้อยคนนี้เอ่ยขึ้น
“ผม...ผมไม่รู้ ฮึก...”
“โอ๋ ๆ เด็กดี ไม่ร้องนะครับ
เดี๋ยวพี่จะช่วยให้สบายตัวเอง” พูดกล่อมเด็กมันเสร็จ ก็ระรัวมือขึ้นลง อย่างที่รู้ว่าทำแบบไหนแล้วจะทำให้อีกคนสบายตัว
“อ้ะ... พี่ พี่ พี่ มาร์ค
มัน อึ้ก มันจะออกแล้ว...อาห์”
พรวดดดด
ไม่นานนักน้ำหวานสีขาวขุ่น ก็ถูกพ่นออก ที่ตอนนี้มันกำลังกระตุกสั่นอย่างน่ารัก
จนคนมองอดไม่ได้ที่จะส่งริมฝีปากไปลิ้มรส หยาดน้ำน้ำ ที่คนได้ลิ้มรสชาติ
บอกได้เลยคำเดียวว่า โคตรอร่อย กลิ่นหอมหวานจากความบริสุทธิ์ กำลังทำให้คนที่ได้ชิมดื่มดำไปกับรสชาติ
ที่นานครั้งจะได้พบเจอ จนเผลอดูดแรง ๆ ให้คนได้รับกระตุกเฮือก
“เก่งมากเด็กดี” เมื่อกวาดต้อนทุกหยาดหยดจนสะอาดแล้ว
ก็มาป้อมคำหวานที่ข้างหู เตรียมการเพื่อต้อนลูกไก่ในกำมือสู่ขั้นต่อไป
“แฮก แฮก แฮก” แบมแบมที่พึ่งปลดปล่อยไปเป็นครั้งแรก
หอบหายใจหนัก ๆ รู้สึกสะบายตัวแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนตอนนี้หัวสมองของเขาขาวโพลไปหมด
เหมือนมันล่องลอยอยู่ที่ไหนสักที่ ที่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้ แค่เสียง ๆ เดี๋ยวเท่านั้นตอนนี้ที่คอยนำทางเขาให้ห้วงของความคิด
จ๊วบ จุ๊ฟ
มาร์คให้รางวัลการเป็นเด็กดีด้วยจูบที่แสนหวานละมุน
หวานชนิดที่ว่ามาร์คเองก็ไม่เคยจูบเช่นนี้กับใคร จูบที่ค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆ
ไปและค่อย ๆ สอนให้อีกคนทำตามจนลิ้นเล็ก ๆ ที่คอยถูกกวาดต้อน ค่อย ๆ
โต้ตอบมาอย่างเก๋ ๆ กัง ๆ จนคนได้รับนึกเอ็นดูไม่น้อย
“อื้อ...อื้ม...”
และจูบหวาน ๆ ที่มาร์คคอยป้อนคอยสอนให้ ดึงความสนใจของคนได้รับ จนไม่ทันได้รู้สึกตัวเลยว่าขาอีกข้างกำลังถูกรั้งให้ยกสูงขึ้น
เผยให้เห็นช่องทางสีสวบด้านหลังที่ไม่เคยมีใครได้เคยแตะต้อง แต่เมื่อนิ้วเย็นเฉียบเข้าสัมผัส
เด็กหนุ่มที่กำลงเพลิดเพลินกับรสจูบก็ผวาเฮือก ความหวาดกลัวเริ่มเกาะกุมหัวใจ แม้ว่าอารมณ์คอนนี้กำลังลุกโชนขึ้นอีกครั้ง
แต่ความไม่คุ้นชินนั้น ทำให้ร่างกายเริ่มออกอาการดิ้นรนหนี จนคนกระทำต้องรั้งเอวเล็กไว้
“จุ จุ ใจเย็น ๆ
ไม่มีอะไรอะไรน่ากลัว”
“มะ ไม่ เอา พี่มาร์ค อย่า… ได้มั้ยแบม กลัว” แบมแบมส่ายหน้าปฏิเสธจนผมเพ้ายุ่งเหยิงไปหมด
ทำให้มาร์คที่ความต้องการพุ่งทยานแทบจนไม่ไหว อยากจ้ะเสียบมันเข้าไปเสียเดี๋ยวนี้
ต้องข่มใจตัวเองอย่าถึงที่สุด ค่อย ๆ ตะล่อมให้เด็กมันใจเย็นลง
“มันจะดี เชื่อพี่นะ”
“แต่ ว่า…” แบมแบมเริ่มดื้ออีกครั้งจน...
“พี่ไม่ไหว แล้ว
ดูสิมันต้องการนายนะ” พูดด้วยน้ำเสียงที่ออดอ้อนจนคนฟังเองแทบทำตัวไม่ถูกกับมาร์คเวอร์ชั่นนี้
แต่ต้องสะดุ้งอีกครั้งเมื่อ เมื่อหนาคว้ามือเล็กไปกอบกุมตรงท่อนไฟร้อน ที่มันแข็งขื่นจนหน้ากลัว
ที่ทำเอาแบมแบมถึงกับกลืนน้ำลายด้วยความกังวลกับขนาดที่ใหญ่คับมือนั่น
“....”
“อ้ะ พี่มาร์ค...อย่า...พี่มาร์ค” เสียงร้องห้ามพร้อมกับขาที่พยายามหุบเข้าหากัน
เมื่อปลายนิ้วยาว ที่พยายามสอดเข้ามาในช่องทางที่ปิดสนิท จนเจ็บเสียด หากแต่ยังไมทันได้ร้องโวยวายจูบร้อน
ก็ประกบลงมาที่ริมฝีปากอีกครั้ง จนเผยปากรับ
คนตัวเล็กที่โดนประกบปากได้แต่ร้องครางในลำคอ
ใบหน้าที่แดงอยู่แล้วยิ่งแดงก่ำขึ้นไปอีก ยามที่นิ้วสอดลึกเข้าและเริ่มชักเข้าออก
ช้า ๆ ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกเจ็บจนน้ำตาเล็ด แต่เมื่อนิ้วเริ่มขยับเข้ามาลึกขึ้น
กลับเริ่มเสียดเสียว จนน่าละอาย
“อึ้ก...อาห์ พี่มาร์ค แฮก” เมื่อปากเป็นอิสระเพราะมาร์คเลื่อนไปจูบซับน้ำตาที่ไหล
ร่างเล็กก็ร้องครางเรียกชื่ออีกคนไม่เป็นภาษา รู้แต่เพียงว่าร่างกายเขากำลังต้องการ
ต้องการมากกว่านี้
“พะ พี่ มาร์ค แฮก อีก...
อื้อ... ตรงนั้น...แฮก...อีก...ขออีก” คำขอที่ทำเอามาร์คถึงกับตัวกระตุกเกรงเพราะช่วงร่างของเขามันคับแน่นจนอึดอัดไปหมด ไหนจะแรงบีบตอดที่ปลายนิ้ว
ที่ทำให้ชายหนุ่มแทบคลั่งตาย ที่ทำให้มาร์คเพิ่มนิ้วจาก หนึ่ง เป็นสอง และสาม
ในที่สุด จนเด็กน้อยผวาตัวขึ้นมากอดคอซบอกครพี่แน่น
“อาห์ ...พี่ พี่ พี่มาร์ค
อื้ออออ” เสียงร้องดังลั่นเมื่อ มาร์คเปลี่ยนจากนิ้วทั้งสาม เป็นอย่างอื่นที่มันทั้งแข็งกว่า
ใหญ่กว่า และร้อนกว่า ที่กำลังจอดอยู่ปากทาง
“อย่าห้าม พี่”
“อึก พี่มาร์ค”
“พี่ขอนะ”
“พี่...”
สวบ
“อ๊ากกกกกกกกกก ฮึก...เจ็บ...แบมเจ็บ...อึ้กพี่มาร์ค...เอาออกไป...ฮือออออ”
เพียงแค่ส่วยหัวของแก่นกายใหญ่สอดเข้ามา แบมแบมก็กรีดร้อง ลั่น น้ำตาที่เคยปริ่มที่ขอบตา
ไหลหยดออกมาเป็นสาย จากความเจ็บเสียดที่ได้รับ
กึก
ร่างสูงหยุดชะงักกึก ยั้งสะโพกที่กำลังจะดันมันเข้าไปจนสุด
ยกมือข้างนึงขึ้นมาประคองใบหน้าเล็กไว้ปาดเช็ดน้ำตาที่กำลังรินไหล และโน้มตัวลงมาจูบที่ปากนิ่มแผ่วเบา
อย่างปลอบประโลม
“ไหว...อึก ไหวมั้ย...เด็กดี”
การกระทำที่แสนอ่อนหวานอ่อนโยนนั้นที่ทำให้เด็กหนุ่มชะงัก มองหน้าคนด้านบนให้ชัด
ๆ อีกครั้ง หยาดเหงื่อที่ผุดขึ้นบนใบหน้า ขาวซีดนั่น คิ้วที่เริ่มขมวดเป็นปมแบบคนไม่สบายตัว
ทำให้แบมแบมก็คิดขึ้นได้ว่า พี่มาร์คเองก็กำลังทรมานเหมือนกัน ซึ่งความคิดนั้นทำให้แบมแบมตัดสินใจ
“อึก...ไหว...แบมไหว”
คำที่เปรียบเสมือนคำอนุญาติ นั้นทำให้มาร์ค กดจูบลงที่ปากอิ่มและ
สวบ
“อื้อออออออออออ” ยามที่ดันแก่นกายเข้าไปจนสุดที่เดียวจนมิดด้าม
ทำให้ร่างกายเรียวเล็กบิดกายเร้า ๆ ผวาหายที่ยึดเหนี่ยว
จนมาร์คต้องกระชับกอดมอบจูบที่รุนแรงมากขึ้นให้
แรงบีบตอดรัดที่ทำให้มาร์คเริ่มขยับกาย
ยามฟังเสียงร้องครวญครางที่เจือไปด้วยความเจ็บปวดและหวะหวามปนเปกัน
แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือ...แบมแบมกำลังรู้สึกดี
ดวงหน้าหวานที่ตอนแรกซุกอกขยับขึ้นมามอง
คนที่กำลังเคลื่อนอยู่เหนือกาย มองใบหน้าหล่อเหลาคมคายที่เคยเย็นชาที่ตอนนี้ขบกรามแน่น
จนเห็นสันกราม มองภาพที่ไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นได้สัมผัสในเวลาแบบนี้
เวลานี้ที่...เขากับพี่มาร์ค...
“อ๊า...แรง..แรงอีก...พี่...ตรงนั้น...แบม...แบม...เสียวอื้อออออ”
แบมแบมร้องออกมาอย่างลืมอายเมื่อแก่นกายร้อนกระแทกเข้ามโดนจุดเร้าอารมณ์ภาพใน
สะโพกเล็กเริ่มเคลื่อนไหวตอบรับแรงกระแทบตามสัญชาติญาณดิบลึก ๆ ตอบรับสิ่งที่สอดลึกลงมา กระตุ้นหนัก ๆ
จนเกิดเสียงน่าอาย
พับ พับ พับ
“ดี...อาห์...แน่นชิบ...อึก” เสียงครางต่ำจากร่างสูง
ยามที่เล็บขูดลงบนร่างกายเพื่อระบายอารมณ์
แรงอารมณ์ที่พุ่งทะยานขึ้นสูงเป็นตัวปลุกสัญชาตญาณเบื้องลึกให้ตื่นขึ้น
มาร์คจับคนด้านใต้ให้พลิกตัว นอนคว่ำหน้าบนที่นอน ยกสะโพกให้สูงขึ้น แก่นกายใหญ่ที่ดึงออกกระแทกเข้าจนสุดด้ามอีกครั้ง
เรียกเสียงร้องดังกระเส่าดังไปตัวห้อง
ทำให้มาร์คที่ทนความหิวกระหายไม่ไหว
โน้มตัวลงไปที่ลำคอขาวที่ส่งกลิ่นอายหอมหวานเย้ายวน สูดกลิ่นหอมนั่นเข้าเต็มปอด
ช่วงเอวก็ยิ่งกระหนำรัวเร็วขึ้นไปอีก
“อ๊า...อ๊างงงง...อื้ออออออออ”
สวบ
“อาห์...แบมแบม”
เขี้ยวแหลมคมก็ฝังลงที่ลำคอขาวแต่ไม่ลึกมากนัก เลือดแดงสดไหลซึมออกมาตามบาดแผลนั้นที่คนสร้างใช่ลิ้นร้อนละเลียดชิมรส
สร้างความหรรษารันจวญใจสำหรับแวมไพร์หนุ่มเป็นอย่างมาก ทั้งแรงตอดรัดที่ช่วงล่าง
เสียงครวญครางที่หวานหู ไหนจะรสเลือดแสนหอมหวาน ทั้งหมดนั้นทำให้มาร์คแทบคลั่ง มันเป็นความสุขสมที่พูดได้เลยว่า
โคตรดี
“โอ้ยยยยย...อ๊างงงง...อาห์”
ทั้งความสุขความเสียวความเจ็บแสบที่ได้รับจากคนด้านบนมอบให้ทำให้ร่างเล็กนั้นล่องลอยแทบกู่ไม่กลับดำเนินต่อไปเรื่อย
ไม่รู้ว่ากี่นาที หรือกี่ชั่วโมง รู้แค่เพียงร่างกายของสองเรากำลังสัมผัสกันตรั้งแล้วครั้งเล่า
สติที่มีเพียงน้อยนิด รับรู้แค่เพียงเสียงเรียกชื่อเขาที่ดังก้องอยู่ในหัวที่ขาวโพลนตลอดทั้งคืนที่เราสัมผัสกัน
และภาพสุดท้าย คือรอยยิ้มอ่อนโยนอย่างตนเอ็นดู ของคนที่ชอบทำหน้านิ่ง ที่กล่อมให้หลับฝันดี
ถึงจะเหนื่อยแทบขาดใจ
แต่ตอนนี้แบมแบมรับรู้ถึงความรู้สึกที่อีกคนมอบให้คนแทบสำลักเลยล่ะ
ส่งบอกความคิดเห็นกันได้ที่นี่
ขอขอบพระคุณผู้ที่หลงเข้ามาอ่านทุกท่านนะคะ
ปล.1 เป็นการเขียนเอ็นซีแรกในชีวิต อาจจะงง เวิ้นไปบ้างขอโทษนะคะแหะๆ
ปล.2 เม้นให้เค้าเถอะนะทุกคน เพื่อเป็นกำลังใจให้เขียนต่อไปนะ อยากอ่านคอมเม้นมากเลย เม้น นะ เม้น นะ ได้โปรดพรีสสสสสสส 5555
รักคนอ่านนะคะ จุ๊บ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น